بوسه
رو لبای با طراوتت عزیز ، جرعه جرعه از تو من تازه بشم
بوسه میزنم به اون چشمای تو که ستاره رو تو خوابم میاره
مثل پروانه که تو بوسه شمع به سخاوت یه بارون میباره
بوسه میزنم به خنده های تو که نجابت ترانه منه
بوسه میزنم به مژگان سیاه که به تار ناله پنجه میزنه
وقتی تو چشمای ماه ذل میزنم خنده هات بوسه به قلبم میزنه
رد بوسه ها رو تو شب میبینم که خنده هات مال منه
بوسه ای مهمون گریه هام بشو که ستاره اشک چشمای تو بود
غزلی تازه بگو برای من که صدات واژه به واژه ام ربود
قصه بوسه پائیزی من به نگاهت اگه تکراری شده
من و برده بوسه هات تو دل شب ، کار من هق هق و بیداری شده
خنده هات بوسه مهتابه ولی به نگاه پر صلابت غزل
واژه هام اگرچه تکراری شده ، شده تکرار به عبادت غزل تقدیم به آرزوی عزیزم
هاست 
